Goizeko seietan hasi eta gaueko hamarretan bukatzen den jarduna ohikoa da baserrian. Behiak jetzi, oiloei jana eman, ortuariak bildu eta, uda bada, belarretara joan. Bero edo hotz egin, euria edo elurra, urteko 365 egunetan dute lana baserrian. Eta berezko lan karga hori handiagoa da emakume baserritarren kasuan, familiaren zaintza —adinekoena zein haurrena— eta etxeko lanak ere haiei egokitzen zaizkielako gehienetan. Emakumeak beti izan du pisua baserrian; gizonen mundua balitz bezala irudikatu den arren, baserria ezin da ulertu emakumeek egindako lan eskergari erreparatu gabe. Halere, baserriaren inguruko erabaki juridikoetan, erabaki garrantzitsuetan, botere gutxi izan dute emakumeek, oro har.
