Inkestek aurreikusitakoa baino alde nabarmenagoarekin, ezezkoak
garaitu du Eskoziako independentziarako erreferendumean, botoen %55,3
jasota. Orain, ikusteke dago noiz eta nola beteko duen Londresek
Eskoziari botere berriak emateko promesa.
ARGIA. Eskoziako erreferendumak dagoeneko utzi eta utziko dituen elementu
positibo guztiez harago, lehenengo konstatazioa, agerikoena, zera da:
independentismoak ez du lortu bere proiektua martxan jartzeko behar
beste
jende konbentzitzea. Gertu ibili da, baina, bistan da, lehia galdu du.
Eta komeni da horren arrazoiak, nagusiena behintzat, azpimarratzea.
Unionistek beldurraren mamua astindu dute kanpaina osoan zehar, eta azkenean, emaitza onak eman dizkie. Bitartean,
Eskoziaren independentziaren aldekoak ez dira gai izan etorkizunerako
bermeak argi uzteko. Horixe du kontran independentismoak, Eskozian eta
beste edonon: hipotesi baten gainean lan egiten du, gauzagarria den
baina gaur gaurkoz ukigarria ez den zerbaiten gainean. Unionismoak
proposatzen duena, hobea ala okerragoa, ezaguna da.
Independentismoarena, aldiz, imajinatu beharra dago. Joko-zelai
horretan, konfiantza da estatu independente bat lortu nahi dutenen
tresnarik eraginkorrena; konfiantza transmititu, proiektuak behar beste
ilusio piztu eta jaso dezan. Eskozian, agerikoa denez, beldurra
ilusioari gailendu zaio. Eta horrek zer ikasia eman beharko lieke
gainerako independentismoei ere, behin eta berriz beldurraren hormaren
kontra jo nahi ez badute.
- Irakurri erreportajea osorik, Argian.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina